Ṣaḥīḥ al-Bukhārī
صحيح البخاري
(31) Kitāb: Het Nachtgebed in de Ramaḍān (Tarāwīḥ)
(٣١) كتاب صلاة التراويح
Hoofdstuk (1): De deugd van degene die het nachtgebed verricht in Ramaḍān
(١) باب فَضْلِ مَنْ قَامَ رَمَضَانَ
Overgeleverd van Abū Salamah ibn ʿAbd ar-Raḥmān (moge Allāh tevreden over hem zijn), dat hij ʿĀʾishah (moge Allah tevreden met haar zijn) vroeg:
“Hoe was het gebed van de Boodschapper van Allāh ﷺ in de maand Ramaḍān?”
Zij antwoordde: “Hij bad niet meer dan elf rakaʿāt, noch in Ramaḍān, noch daarbuiten. Hij bad vier rakaʿāt – en vraag niet naar hun schoonheid en lengte – vervolgens bad hij nog vier rakaʿāt – en vraag niet naar hun schoonheid en lengte – en daarna bad hij drie (Witr).” Ik vroeg: “O Boodschapper van Allāh, slaap jij voordat je Witr verricht?”
Hij (ﷺ) antwoordde: “O ʿĀʾishah, mijn ogen slapen, maar mijn hart slaapt niet.”
حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ، قَالَ حَدَّثَنِي مَالِكٌ، عَنْ سَعِيدٍ الْمَقْبُرِيِّ، عَنْ أَبِي سَلَمَةَ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ، أَنَّهُ سَأَلَ عَائِشَةَ ـ رضى الله عنها ـ كَيْفَ كَانَتْ صَلاَةُ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِي رَمَضَانَ فَقَالَتْ مَا كَانَ يَزِيدُ فِي رَمَضَانَ، وَلاَ فِي غَيْرِهَا عَلَى إِحْدَى عَشْرَةَ رَكْعَةً، يُصَلِّي أَرْبَعًا فَلاَ تَسَلْ عَنْ حُسْنِهِنَّ وَطُولِهِنَّ، ثُمَّ يُصَلِّي أَرْبَعًا فَلاَ تَسَلْ عَنْ حُسْنِهِنَّ وَطُولِهِنَّ، ثُمَّ يُصَلِّي ثَلاَثًا. فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ، أَتَنَامُ قَبْلَ أَنْ تُوتِرَ قَالَ " يَا عَائِشَةُ إِنَّ عَيْنَىَّ تَنَامَانِ وَلاَ يَنَامُ قَلْبِي ".