Overgeleverd van Anas h, hij zei: “De mensen bleven de Profeet ﷺ vragen stellen, totdat zij hem lastigvielen met hun vragen. Op een dag beklom de Profeet ﷺ de preekstoel en zei: ‘Wat jullie mij ook vragen, ik zal het jullie verduidelijken.’ Ik keek toen naar rechts en naar links, en zag dat ieder van hen zijn hoofd had bedekt met zijn kleed en aan het huilen was. Toen stond er een man op die, wanneer hij ruzie had met iemand, ervan beschuldigd werd niet de zoon van zijn vader te zijn. Hij zei: ‘O Profeet van Allah, wie is mijn vader?’ Hij (ﷺ) antwoordde: ‘Jouw vader is Ḥudhāfah.’ Toen stond ʿUmar op en zei: ‘Wij zijn tevreden met Allāh als onze Heer, met de Islām als onze religie, en met Muḥammad als onze Boodschapper. Wij zoeken toevlucht bij Allāh tegen het kwaad van de fitan (beproevingen).’ Toen zei de Profeet ﷺ: ‘Ik heb nog nooit het goede en het slechte gezien zoals op deze dag. Voorwaar, het Paradijs en de Hel werden aan mij getoond, tot ik ze zag voor deze muur.’”

Qatādah zei: “Deze overlevering wordt genoemd als uitleg van de Āyah: {O jullie die geloven, vraag niet naar zaken die, als ze aan jullie worden verduidelijkt, jullie kunnen schaden.} [5:101]”