Overgeleverd van Jābir ibn ʿAbdillāh as-Salamiyy, hij zei: “De Boodschapper van Allāh ﷺ was gewoon zijn metgezellen de Istikhārah (het leidingsverzoek in een keuze) te onderwijzen in alle zaken, zoals hij een hoofdstuk (sūrah) van de Qurʾān onderwees, en zei dan: ‘Als een van jullie een zaak overweegt, laat hem dan twee gebedseenheden verrichten buiten het verplichte gebed om, en laat hem vervolgens zeggen: O Allāh, ik vraag U om Uw Leiding bij Uw Kennis, en ik vraag U om vermogen bij Uw Vermogen (Qudrah), en ik vraag U om Uw Gunst, want U heeft het vermogen en ik heb het vermogen niet, en U weet en ik weet niet, en U bent de Alwetende over de verborgenheden. O Allāh, als U dus weet dat deze zaak – vervolgens dient hij het specifiek te noemen – goed voor mij is in mijn nabije en latere zaak (d.w.z. het wereldse en het Hiernamaals)...’ – of hij zei: ‘...in mijn religie, mijn levensonderhoud en de uitkomst van mijn zaak’ – ‘...bepaal het dan voor mij en vergemakkelijk het voor mij, en zegen het vervolgens voor mij. O Allāh, en als U weet dat het slecht voor mij is in mijn religie, mijn levensonderhoud en de uitkomst van mijn zaak’ – of hij zei: ‘...in mijn nabije en latere zaak’ – ‘...wend mij er dan van af en bepaal het goede voor mij, waar het ook is, en maak mij er vervolgens tevreden mee.’”

[Transcriptie van de smeekbede: Allāhumma innī astakhīrukā bi ʿilmik, wa astaqdiruka bi qudratik, wa asʾaluka min faḍlik, fa innaka taqdiru wa lā aqdir, wa taʿlamu wa lā aʿlam, wa anta ʿAllāmul-ghuyūb. Allāhumma fa in kunta taʿlamu hādhāl-ʾamra (hier dien je de zaak specifiek te noemen) khayran lī fī ʿājili amrī wa ājilih (of: fī dīnī wa maʿāshī wa ʿāqibati amrī), faqdurhu lī wa yassirhu lī thumma bārik lī fīh. Allāhumma wa in kunta taʿlamu annahu sharrun lī fī dīnī wa maʿāshī wa ʿāqibati amrī (of: fī ʿājili amrī wa ājilih), faṣrifnī ʿanhu waqdur liyal-khayra ḥaythu kān, thumma raḍḍinī bih.]